ne garip bir hafta..

yazmak istiyorum, yazacak gücü bulamıyorum..

kasvetli sonbahar "hava"sı beni de çarptı, kısacası hastayım..

ya psikolojime yenik düştüm, ya havaya, ya da içimdeki şüpheye..

"Bu dünyada insanlar bir kere aldatılınca gerçekten bile şüphe duyarlar" demiş Hitopadesa;

ne de güzel demiş! aynen ben de öyle oldum!

neyse ki hava nasıl olursa olsun, bizim havamız güzel olsun demiş "bi şair"; eee.....  bizim de O'na inanmaktan başka çaremiz yok,

bir sonraki "şüphe"ye pardon yazıya kadar "hoşçakalın"..

hepimize sonbahar'ın ortasında, içimizde açtıracağımız güneşli günler diliyorum..ve dinlenmeye gidiyorum..

s.a.