24 Ocak 2014 Cuma

CANIM BABAM'A..


Baba demek nedir? diye sorsam herkes farklı bir cevap verir belki
herkesin hayatındaki "baba" faktörü farklıdır.
kimine göre "korkmak" demek,
kimine göre "saygı-sevgi" demek,
kimine göre "arkadaşlık" demek,
kimine göre "olmazsa olmaz" demek..

bana göre ağırlıkla arkadaşlık demekti,
belki annemle bile konuşmak istemediğim konuları konuşurdum babamla..
evet tam anlamıyla iki arkadaş gibiydik..
hem de öyle iyi geçinenlerden de değildik biz,
zıtlaşırdık, hayır o öyle değil böyle derdim..
sürekli muhalefetsin derdi,
Allah seni alacak kocaya kolaylık versin derdi..
erkek gibi kızsın, belki evde bile kalabilirsin; seni alacak kimse çıkmayabilir derdi..
beni kabul eden böyle kabul edecekse evlenecek derdim..

illa bi yerlerden bi paylaşım yaratır, hayal dünyamın da kısır kalmaması için olmayacak şeyleri bile fikir olarak öne sürerdi BENİM BABAM..

BAZEN arkadaş edineceğim kişileri tarif eder, cehalet den uzak dur! kendine kültürlü çevre edin derdi hep!
bu kültürün de bir parçası ol, içlerinde kaybolma derdi!
bulunduğum andan 10 yıl sonrasını hayal eder hep,
baba komiksin dediğimde; NEDEN olmasın ki derdi..
sen bunları hak etmiyor musun derdi..
amacı beni İLERİ GÖRÜŞLÜ düşünmeye sevk etmekti..
hayat yolculuğun hep kendi içinde olsun derdi,
kimseyi kırma; el öpmekle dudak aşınmaz derdi..


günlük bulmacası vardı hasta yatağında tek lüksü olan,
hepsini çözdüğünde yüzünde KAHRAMAN gülüşü :)
bazen takıldığında da bana sorar, 
bitirdiğinde; şimdi sen mi çözmüş oldun bunu? demekten alamazdım kendimi..
sonra yine bıyık altından tebessümü..


en çok dinlemeyi sevdiğim hikayeler ise geçmişle ilgili olanlardı..
Rumeli Göçmen bir ailenin en büyük oğlu olmanın zorluğunu hayatı boyunca yaşamış;
6 yaşında Kosova topraklarından savaş nedeniyle göç etmek zorunda kalmış; çiftlikleri olan bir aile iken birdenbire üstündekilerle İstanbul'a gelen 7 çocuklu bir ailenin en büyük oğlu..

gelir gelmez ilkokula yazdırmışlar, o yaşlarda da sigaraya başlamış..
o yaşlarda nasıl bir yükün altındaysa artık, kim bilir (?)
hayata erken atılanlardan,
bazen simit satmış,
bazen muavinlik yapmış,
hedefleri büyük olmuş küçücükken..
arabalara çok merakı olmuş hep..

sonra minibüs almış kendisine, kardeşlerini de yanına almış,
hep birlikte çalışmaya başlamışlar..
29 yaşında annemle evlenmiş..
1982 yılının bir Cuma sabahında da ben dünyaya gelmişim (:
Cerrahpaşa Hastanesi'nde doğmuşum..

babama doğduğumu haber vermişler, babam sevincinden hastaneye sarhoş gitmiş..
annemin ismini unutmuş,
bir sürü isim saymış saymış ..
hemşireler gülmeye başlamış babama..
onlar güldükçe babam tam hatırlıyordum, unutturdunuz yine demiş :)
derken; hemşireler soyadını sormuşlar babama..
söylemiş de öyle içeri almışlar babamı :))


derken; büyüdüm, okula başladım..
ve bir gün babam hastalandı..
 neden mi? bir kış günü maça giderken soğuk bir şişe su içmiş..
ve arkasından zatüree başlangıcı..
arkasından ciğerleri su toplamış,
ve bundan sonra astım..
ilkokulda küçük bir hastalık gibi görünen hastalık büyüdü çığ oldu..
 tam lise son sınıfta üniversiteye hazırlanırken; birden ameliyat olmazsa ölebileceğini söylediler bize..
yaşama ihtimali sadece %10, ama olmazsa her an dediler..
yanından bir dakika bile ayrılmayan annem kendi başına aldığı kararla hemen olsun diyerek imzalamış gerekli sorumlulukları..


doktorların belki masada kalır dediği BABAM; verdiği yaşam savaşıyla 8 yıl daha yaşadı..
bu 8 yıl zarfında; gündüzleri annem geceleri ben yanından hiç ayrılmadık, 

taa kii..
o kötü güne kadar..
bir gece yine ağırlaştı; her gece ki gibi bişi zannettik
elini tuttum, tamam başlıyoruz nefes egzersizlerine dedim..
baktım düzelmiyor bu kez..
hastaneye kaldırdık, yanında duruyoruz ama bize bakmıyor..görmüyor :(

25 Ocak 2007 tarihinde kaybedilmiş bir Can Paresi'dir BENİM BABAM..


7 yıl önce bugün öldün,
ama her gün çoğalıyor özlemin..
YATTIĞIN YER NUR OLSUN,
ÖĞRETTİKLERİN KULAĞIMDA..


haksız kazanılmış paralarla ayakkabı kutularını doldurmayı öğretmediğin için, doğrulukla savaşmayı, mücadeleyi, ileri görüşlülüğü öğrettiğin için, azla yetinmeyi, mutlu olmayı, eğitimin önemini, büyüklere saygıyı-sevgiyi öğrettiğin için sana müteşekkirim..


sevgilerimle,,